Avustralya Çoban Köpeği

Avustralya çoban köpeği, bu köpek ırkı 19. Yüzyılda büyük hayvan çiftliklerinde sığırların güdülmesi için geliştirilmiştir. İlk olarak İskoçya'dan getirilen Blue Merle Collie ve vahşi Avustralya Dingolarının karışımından elde edilen köpeklerin, daha sonra Dalmaçyalı, Bull Terrier ve Avustralya Kelpie ırklarıyla da karıştırıldığı bilinmektedir. 1980 yılında AKC tarafından tanınan köpekler, Queensland Heeler, Avustralya Heeler ve Blue Heeler isimleriyle de tanınır. Bu köpeklerin yaşam süresi 12-15 yıl kadardır.

Oldukça sağlam bünyeli, güçlü, kaslı, çalışkan, çevik ve orta boyda bir ırktır. Köpeklerin apartman bakımı uygun değildir. Bahçede bakılması tavsiye edilir. Yapısal olarak dayanıklılığı ve kuvveti dikkat çekicidir. Aktivite yapmaktan hoşlanır. Egzersiz yapmadıklarında bu onlar için yıpratıcı olabilir. Bu durumda sıkılır ve etrafı tahrip edebilir. Bu köpeklerin yavruları beyaz renkte doğar. Ancak yavruların patilerinin altına baktığınızda, yetişkin halindeki renklerini görmek mümkündür. Sıcakkanlı yapısıyla, her türlü iklim koşuluna uyum sağlayabilir. Erkek olanlar yaklaşık 30 kg ağırlığında, 60 cm boyunda, dişiler ise yaklaşık 22 kg ağırlığında, 47 cm boyunda olur.

Her türlü aktiviteye uygun olan köpekler, cesur ve güvenilir yapısıyla öne çıkarlar. İtaatkar yapısıyla, sürü gütmede ve koruma köpeği olarak kullanımda tercih edilir. Tanımadıkları kişilere karşı bazen kuşkucu ve agresif olabilirler. Ancak genellikle iyi huylu, yeni tanıştığı kişilere karşı saldırganlık ve kıskançlık sergilemezler. Yavruyken aldıkları iyi eğitim ve ilgi sonucunda, yaşamında mutlu ve iyi bir köpek olarak anılabilirler. Çünkü öğretilen her şeyi çok hızlı alır ve uygulayabilirler. Aile olan çocuklar dışındaki diğer çocuklarla anlaşamazlar. Genellikle büyük çocuklarla daha iyi anlaşırlar. Çiftliklerde aktif bir rol oynayabilirler. Hırlama ve havlama arasındaki bir sesle, hayvanları ağıllara göndermekte ustadır. Ancak çabuk sıkılan yapısı nedeniyle, ciddi davranış bozukluğu gösterebilirler. Bahçedeyken bile yalnız kalmayı sevmezler. Sahip olarak kendine bir tek kişiyi kabul ederler. Eğitilmeleri son derece kolaydır, gereksiz yere havlamazlar. Ancak diş göstermek ve hırlamak gibi köpeklere ait özellikler belirgindir.

Bu köpek ırklarının günlük olarak mental ve fiziksel egzersizler en önemli ihtiyaçlarıdır. Yapısı itibarıyla bahçede yaşamaya uygun olsa da duygusal yapısıyla sahibiyle aynı yerde yaşamaya ihtiyaç duyar. Bu nedenle evde de köpeğinize uygun bir yeriniz olmalıdır. Haftada 2-3 defa tüy bakımının olması gerekir. Katarakt, kalça çıkığı, koroner kalp hastalığı ve CEA gibi temel sağlık problemleri olabilir. Ayrıca ivermektin'e karşı hassas olduğundan, dikkatli olunmalıdır. Aynı ırk köpeğin çiftleşmesinden siyah tür, sağır ve kör doğumlar gerçekleşebilir.

Bu köpek ırklarının eğitimi son derece kolaydır. Erken zamanda yapılan sosyalleşme eğitimi sayesinde, son derece itaatkâr bir köpek olabilirler. Yüksek zekâ seviyesi ve keskin öğrenme yeteneği olsa da tekrarlayan eğitimlerden sıkılabilirler. Bu nedenle davranış bozuklukları gösterebilirler. Eğitim sırasında kendisine esas liderin kim olduğunun iyi öğretilmesi gerekir. Çünkü her zaman kendisi lider olmak isteyecektir.