Boxer köpek, en güzel çirkin köpek lakaplı olarak da tanınan, iyi huylu ve sadık bir köpek cinsidir. Kin tutmayan, çocuklarla iyi anlaşan, kolay eğitilebilir bir türdür. Boxeruzun ömürlü bir köpek türü değildir. Çoğunlukla 10 yıl dahi yaşayamaz. Ancak 11-14 yıl arasında yaşayanları da bulunmaktadır. Romatizmaya eğilimli olduğundan, yağmurlu havalarda yürüyüşe çıkması problem yaratabilir. Dişlerinin sık sık veteriner bakımından geçmesi tavsiye edilir. Boxer polis aktivitelerinde, ayrıca bekçi köpeği, muhafız ve körler için rehber olarak tercih edilir. Bu köpeklerin sevimli ve canlı bir arkadaş olarak büyük değeri bulunmaktadır. Hoşgörülü, oyuncu bir köpek cinsidir. Ancak yabancılara karşı şüphecidir. Egzersizleri sevdiğinden, sık sık uzun yürüyüşlere ihtiyaç duyar. Cesareti, dayanıklı yapısı, zekâsı, yavrularına karşı duyduğu sempati, koruyucu, kollayıcı gözü pek, çeviklik ve gücü bir araya getirmiş bir ırktır.

Köpeklerin yüksekliği, omuzdan yere kadar ortalama 53-64 cm, ağırlığı ise 30 kg civarındadır. Kısa, parlak, yumuşak derisi, kızıl veya kahverengi zemin üstüne benekli veya çizgili ya da ayak, göğüs ve kafa kısmında beyaz çizgili olur. Burnunun ucundan, ağzının ve çenenin bitimine kadar siyah bir renge sahiptir.

Bu türe ait ilk resim, bir Flaman dokumasında görülmüştür. Ancak bunun sanatçının hayal gücünden doğmuş olabileceği kabul edilir. Çünkü boxer cinsi köpekler o dönemlerde henüz yoktu. Bu cinsin ilk defa 1850'de Münih'de Bullenbeisser Mastiff'i ile Bulldog'un çiftleştirilmesiyle meydana getirildiği bilinmektedir. Bu türün ilki, ayı avlarında kullanılmış, ikincisi boğalarla dövüşmek amacıyla kullanılmıştır. Atalarında olan vahşi içgüdülerinin bu geçmişten kaynaklandığı tahmin edilir. İlk kez 19. Yüzyıl'da Almanya'da üretilmiş olan boksör ırkı, buldog ve mastif kırmasıdır. 1950'lerin ortasında beğenilen ırkların arasına girdiyse de günümüzde artık eskisi kadar popüler değildir. Bütün buldoglar gibi, modern boxer ırkın ataları, köpek ve boğa dövüşleri için yetiştirilmişlerdi. 19. Yüzyıl'da bu sporların yasa dışı hale gelmesiyle, Almanya'da polis köpeği olarak yetiştirilmeye devam etmiştir. Bununla beraber zeki köpek yetiştiricileri, hayvanın vahşi özelliklerini bir ölçüde törpülemiş, köpeğin görünüşünü az da olsa yumuşatmayı başarmıştır. Bu cinsin vücut hatlarının ve karakterinin kusursuzluğu, 1896'da tamamlanmış ve aynı sene ilk boxer kulubü oluşturulmuştur. Köpeklerin temel kökenleri ve karakteristik özellikleri hemen hemen aynı olmakla birlikte kendi içlerinde birkaç cinse ayrılırlar. Bu farklılık en belirgin olarak köpeklerin tüy renklerine göre belirlenir.

Çizgili Boxer: Temel rengi, bu köpek ırkıyla aynıdır fakat kaburgaları boyunca bütün vücudunu çevreleyen çizgileri mevcuttur. Kişiliği ve diğer özellikleri farksızdır.

Kumral Boxer: Boxer ile çizgili boxer 'in kırmasını elde etme çabaları sonucunda meydana gelmiştir. Yüzündeki siyah maske yalnızca burnunu örtmelidir. Aksi takdirde kendisine korkutucu bir görünüm verir. Kişiliği ve diğer özelliklerinde fark yoktur.

Bu köpek ırkları yeterince egzersiz yaptırıldığında, apartman yaşamına bile uyum sağlayabilirler. Evde oldukça haraketli olan köpekler, bahçede bakılırsa daha mutlu olurlar. Ancak sıcak ve soğuğa karşı hassas olduklarından, bahçe köpeği olarak bakılmaları uygun olmaz.

Köpeklerin kısa tüyleri olduğundan, bakımı son derece kolaydır. Tüylerinin haftalık olarak fırçalanması yeterli gelir. Cildin doğal yağını aldığı için, gerekmedikçe yıkanmamaları uygun olur. Son derece temiz oldukları söylenebilir. Mevsim değişimlerinde az da olsa tüy dökerler. Beslenmeleri diğer köpek ırklarında olduğu gibi, hazır mamalarla yapılmalıdır. Sindirim sistemini bozacak besinlere yer verilmemelidir. Ayrıca beslenme sırasında, bol miktarda su verilmesi gerekir.