Kangal köpekleri, Oğuz Türkleri tarafından 250 yıl önce Anadolu'ya getirilmiş olan çoban köpeği ırkıdır. Adını Sivas'ın ilçesi Kangal'dan alan köpekleri, Anadolu iklimine uyumlu hale getirebilmek için melezleme yapılmıştır. Oğuz Türkleri bu köpekleri hayvan yetiştirdiklerinden dolayı, sürülerini ve yaşam alanlarını korumak için kullanmışlardır. Dünyada henüz köpek kulüpleri ve federasyonlar tarafından tanınmasa da safkan ırk olarak tanınması için çalışmalar yapılmaktadır. Bu ırkın Osmanlılar zamanında Yeniçeriler tarafından kullanıldığı bilinmektedir. Osmanlılar tarafından üretilen köpeklere aslan anlamına gelen 'samson' olarak hitap edilmiştir.

Köpeğin vücut yapısı aslanı andırmaktadır. Kuyruğu yukarıya doğru kalkık, kıvrımlı ve halka biçiminde durur. Gövde renginden daha koyu olan kuyruğun, kökü daha kalın uçları daha incedir. Kuyruğun bu şekilde olması makbul özelliklerden sayılır. Yüz bölgesinin burundan alın bölgesine doğru biraz kara olması, ırkın belirleyici özelliklerinden biridir. Kafaları iri, alın bölgesi geniş, çene bölümü güçlü ve kalın, dişleri ise iridir. Çenesi ve burnu orta uzunlukta olup, burun yapısı küt, kulakları üçgen ve büyüktür. Kulaklar baş bölgesine yapışık, sarkık ve rengi siyah dalgalıdır. Gözleri oval biçimde siyah ya da kahverengi ve etrafı siyahtır. Boynu biraz eğik, kaslı, kısa ve baş bölgesine yakındır. Gövdesi kirli beyaz ya da gri ve kırçıllı açık kahverengi olabilir. Göğsü adaleli ve geniş olduğundan, rakiplerine karşı saldırılarda en önemli silahıdır. Kalçası küçük ve boynun yüksekliğindedir. Beli ince ve karın bölümü içeriye doğru çekiktir. Ön bacakları kalın ve kaslı olup, kendini savunma araçlarından biridir. Arka bacakları ise önlere göre, biraz daha ince ve daha uzundur. Bu özelliği düşmanlarını yakalamakta faydalı olmaktadır. Ayakları iri, yere basan bölümü uzun, parmakları bombeli ve siyah renktedir. Ayakların tamamı ya da dizden üst tarafı gövde rengindedir. Ön ayakların dört parmağında kalın ve küt tırnaklar bulunur. Taban bölümünde bulunan beşinci parmak, tırnaksız ve topuk vazifesi görür. Bazı köpeklerde ayak pençesi üzerinde bir tırnak daha bulunur. Bu arka ayaklarda çiftte olabilir. Vücudu sık ve kısa tüylerle kaplıdır. Renkleri boz renkten, gri renge kadar değişir. Göğsünde beyaz bir madalyon vardır. Yüzünde Kangallara has ben ya da benler vardır. Üst dudakta bulunan siyah lekede bu soya ait özelliklerden biridir. Bu köpekleri bekçi köpeği olarak kullanmak uygundur. En belirgin özellikleri arasında, sahibine karşı duyduğu sadakat ve koruma içgüdüsü onun bekçi köpeği olarak tercih edilmesine sebep olur. İyi bir dövüşçü olan köpekler, aile bireylerine ve çocuklara zarar vermezler.

Erkekler 45-70 kg arasında, 70-85 cm yüksekliğinde, dişiler ise 40-60 kg ağırlığında ve 60-75 cm yüksekliğinde olur. Senede iki kez kızgınlık dönemi geçirirler. Kızgınlığın 9.-13. Günleri arasında çiftleşebilirler. Bu köpeklerin ergenlik dönemine gelmesi 15 ayda gerçekleşir. Gebelik süreleri ise 58-63 gün arasındadır. Dişiler ortalama olarak 5-9 adet yavru yaparlar. Doğum sonrası anneye ılık süt ile su verilmelidir. Yavruların doğumdan sonraki 6-12 saat içinde ağız sütünü içmeleri sağlanmalıdır. Bu yavruları hastalıktan koruyacak doğal bir aşı özelliğindedir. Yavrular annelerini emdiği dönemde günde 3-4 kez beslenmelidir. Anne doğum sonrası yavruların üstünden 3 gün sadece beslenmek için kalkar.

Köpeklerin yavru olması halinde yağlı ve tatlı yiyecekler, sert ve kılçığı olan besinler, baklagiller, süt, baharatlı ve salçalı besinler, ıspanak, patlıcan gibi yiyecekler verilmemelidir. Bunun dışında kuru mamalar, pirinçle pişirilmiş sebze ve makarna, yağsız kıyma, tavuk eti, yumurta sarısı, kılçıksız balık verilebilir. Yetişkinlerinde bu şekilde beslenmesi uygundur. Köpeklerin her gün yürüyüşe çıkarılmaları gerekir. Serin havalarda dışarıda barınabilirler. Özel bir kürk bakımı ihtiyaçları bulunmamaktadır. Haftada bir kez tımar yapılması uygundur.