Saint Bernard, kökeni MS 980'lere dayanan çok eski bir İsviçre ırkıdır. İspanya ve İsviçre arasındaki zorlu ve sarp geçitlerde sığınmak için kurulan manastırda, Saint Bernard ve Menthon tarafından Danua ve Pirene dağ köpeklerinin çiftleştirilmesi ile türediği bilinmektedir. 1800'lü yıllarda hastalık ve çığlar nedeniyle bu ırkın azaldığı, daha sonra ırkı artırmak için Newfoundland cinsi ile çiftleştirildiği ve ortaya çıkan ırkın uzun tüylü olduğu yönündedir. Saint Bernard'ın kurtarma köpeği olarak kullanılması 17. yüzyıla kadar dayandığı söylenir. Bu yıllarda kayıp ya da yaralıları bulduğu, üzerlerine yatarak sıcaklık verdiği ve gruptan diğer bir Saint Bernard'ın manastıra giderek yardım getirdiği belirtilmiştir. Koku alma duyusunun çok gelişmiş olması nedeniyle metrelerce karın altında kalan birinin yerini tespit edebilmektedir. Fırtına ve çığları önceden hissedebilmesi ile ünlüdür.

Saint Bernard, beyaz üzerine kahverengi ve kızıl tonlar bulunan en iri köpek cinslerindendir. Yüz ve kulak bölgesinde siyah renkler bulunur (sarı lekeler bu ırkta kabul edilmez). Heybetli bir görünüşe ve güçlü kaslara sahiptir. İki cins Saint Bernard vardır: Birinin tüyleri kısa ve çift kattır, diğeri ise sık, gür ve uzun tüylere sahiptir. Kafa yapıları yuvarlak olup burunları karedir. Burunları açık ya da koyu renktir. Boyları 70-90 cm olup, kiloları 90-140 kg arasındadır. Soğuk iklimi severler.

Saint Bernard, oldukça sakin, hareket etmeyi pek sevmeyen, itaatkâr, sabırlı ve sevecen bir ırktır. Çocuklar ile uyumludur. Titizliğe pek önem vermeyen köpeklerdir ve özellikle bahçeli evlerde tek başına çok uzun süreli bırakılmamalıdır. Zira dışarının bütün toprağını, çamurunu ve pisliğini eve taşırlar. Çok iri cüsseli ve felaketleri hissedebilmesinden dolayı genelde arama ve bekçi köpeği olarak kullanılırlar. Henüz yavruyken eğitimine sabır ile başlanmalıdır, hareket etmeyi sevmeyen bir ırk olduğundan öğrenmesi güç olabilir. Bu derece iri bir köpeğe tam anlamıyla eğitim verilmezse saldırgan olabilir. Sıcak iklimi sevmezler, soğukta ve karda oynamaya bayılırlar. Bu nedenle apartman yaşamına pek uygun bir ırk değildir. Saint Bernard ırkının yatkın olduğu hastalıklar; kalp rahatsızlıkları, kalça ve dirsek çıkıkları, deri problemleri, mide dönmeleri ve Wobbler Sendromudur.

Saint Bernard ırkı, günde 2 öğün kaliteli mamalar ile beslenmelidir. Çok iri olduğu düşünülüp fazla mama ya da ek yiyecekler verilmemelidir. Yavruyken mama öğünü 3 olmalıdır. Tüyleri uzun ve sık olduğundan haftada birkaç kez taranmalı ve fırçalanmalıdır. Çok fazla tüy dökme problemi yoktur. Çok sık yıkanmamalı ve yıkama süresi 2-3 ay olmalı, köpek şampuanları ile yıkanmalıdır. Tırnakları ayda bir kez kesilmelidir, göz bakımı her gün yapılmalı, ağız kokusunu gidermek için dişleri fırçalanmalı ve en az haftada bir kez solüsyonlar ile kulak temizliği yapılmalıdır.

Saint Bernard cinsi bir köpeğe sahip olmak istiyorsanız, öncelikle yaşadığınız iklimin soğuk ve bahçeli bir eve sahip olmalısınız. Sıcak iklimler ve apartman dairelerinde bu ırkın bakımı ve eğitimi oldukça güçtür.