Köpeklerin insanlarla olan yüzyıllar öncesine dayanan sadakatleri ve dostlukları herkes tarafından bilinmektedir. Ancak bazı dostluk hikayeleri vardır ki bunlar kitaplara geçmiş ve dilden dile yıllardır aktarılmaktadır. Tokyo'da heykeli dikilen sadık dost köpek Hachiko, bu hikayelerden en eski ve en çok bilinenidir.

Hachiko, 10 Kasım 1923 tarihinde Japonya'nın Akita bölgesine bağlı Odate'de dünyaya gelmiştir. Profesör Hidesaburo Ueno, Hachiko'yu henüz yavruyken sahiplenmiştir. Profesör Ueno, Japoncada 'sekizinci' anlamına gelen Hachiko ismini bu safkan Akita cinsi beyaz erkek köpeğe vermiştir. Hachiko, her sabah üniversiteye gitmek için evden metroya kadar yürüyen sahibi Profesör Ueno'ya eşlik etmiş ve onunla birlikte yürümüştür. Hachiko, metronun dış kapısına kadar getirdiği sahibini uğurladıktan sonra eve geri dönmüştür. Profesör Ueno, akşam üniversiteden döndüğünde metronun çıkışında Hachiko'nun kendisini bıraktığı yerde beklediğini görmüş ve çok şaşırmıştır.

Bu akıllı köpek, sahibinin eve dönüş saatini hesaplayarak aynı yolu kullanacağını düşünmüş ve o saatte metronun önüne gitmiştir. Bir yıl boyunca Hachiko, her sabah sahibini metroya kadar götürmüş ve her akşam iş çıkışında da metronun önünde sahibini beklemiştir. Hachiko'nun bu sadakati metro istasyonunda ve civardaki çalışanlar tarafından ilgiyle karşılanmış ve Hachiko, o civardaki herkes tarafından bilinen, sevilen bir köpek haline gelmiştir.

Bir gün Hachiko, sahibini karşılamak için metro istasyonuna gittiğinde, Profesör Ueno metrodan inmemiştir. Çünkü profesör, üniversitede ders sırasında kalp krizi geçirmiş ve hayatını kaybetmiştir. Hachiko, o günden sonra her akşam metro istasyonuna gitmiş ve sahibini beklemiştir. Aylar ve yıllar boyunca her akşam Tokyo metrosunun Shibuya istasyonuna gitmiştir. Dokuz yıl boyunca sahibinin gelmesini böyle beklemiştir. Hachiko, ölümün ne olduğunu bilmediği için Profesör Ueno'nun hayatının son bulduğunu anlamamıştır. Zamanın ne olduğunu bilmediği için dokuz yıl boyunca sahibinin geleceğini düşünmüştür. Hachiko'nun bu sadakati ve sahibine olan sevgisi, istasyon çalışanlarını ve etraftaki insanları derinden etkilemiştir. Hachiko'yu istasyon çalışanları ve çevre esnafı beslemiştir. Hachiko'nun ünü zamanla civardaki semtlere, şehre ve tüm ülkeye yayılmıştır. Hachiko, 8 Mart 1935 tarihinde 11 yaşında vefat etmiştir.

Tokyo'daki Shibuya istasyonunun kapısına Hachiko'nun heykeli yapılmıştır. Hachiko, sadakatin sembolü olarak görülmeye başlanmış ve Japonya'da okullarda aile sadakati konusunda öğrencilere örnek olarak gösterilmiştir. Mumyalanmış olan Hachiko'nun naaşı, Tokyo Ulusal Bilim Müzesi'nde sergilenmektedir. Hachiko'nun hikayesi burada bitmemiştir.

Japonya, İkinci Dünya Savaşı'na girdiğinde, savaşın en çetin zamanlarında Japon ordusunun cephane üretmek için en küçük metal parçasına dahi ihtiyacı vardı. Ülkede çatal kaşık takımları bile toplanırken, Hachiko'nun heykeli de alınmıştır. Böylece Hachiko, vatanı uğruna cephane olmak üzere götürülmüştür. Savaş bittiğinde ülke yeniden toparlanmaya başladığında Hachiko unutulmamış ve yeniden Shibuya istasyonunun önüne Hachiko'nun heykeli dikilmiştir. Hachiko adına yapılanlar heykel ile sınırlı kalmamış ve 1987 yılında Japonlar Hachiko'nun hikayesini anlatan bir film yapmışlardır. 2009 yılında ise Hollywood tarafından bir film daha yapılmıştır. Hachiko, insanlığa sadakatin nasıl olması gerektiğini gösteren en büyük örneklerden biri olarak tarihe geçmiştir.

Hachiko'nun hikayesi yalnızca bir köpeğin sahibine olan sadakatini değil, aynı zamanda insan ile hayvan arasındaki derin bağı da gözler önüne sermektedir. Hachiko'nun anısına yapılan heykel ve filmler, onun hikayesinin gelecek nesillere aktarılmasını sağlamaktadır. Bu anlamlı hikaye, sadakatin ve sevginin gücünü bir kez daha hatırlatmaktadır.